“Dit verdien ik niet!” riep hij uit. Gefrustreerd had hij me zojuist verteld hoe zijn baas hem, naar zijn gevoel, niet goed behandelde. Het woordje ‘verdienen’, als zijnde recht krijgen op beloning of straf, bleef in mijn hoofd rondspoken.
De gedachte dat we recht hebben op iets, impliceert dat de ander ons iets verschuldigd is. In dit geval vond deze vriend dat zijn leidinggevende hem op een bepaalde manier moest behandelen omdat hij zo hard gewerkt had. Nu hij zoveel had gegeven, moest de ander maar iets terugdoen. Hij was aan de beurt.
De keuze om avonden en weekenden te werken was van hem zelf geweest. Maar omdat hij het moeilijk vond om uit te reiken en hulp te vragen, had hij zijn eigen grenzen overschreden. Nu was hij uitgeput en voelde zich tekortgedaan.
Voor wie zoals ik is opgevoed met “kinderen die vragen worden overgeslagen”, zal geven waarschijnlijk gemakkelijker zijn dan vragen en ontvangen. Grenzen stellen en tijd voor mezelf maken betekent soms dat ik anderen teleurstel. Dat vind ik lastig, want wanneer is het genoeg? Geven en ontvangen in balans houden blijft een dagelijkse uitdaging.