SOG

Ontwakend in een magisch wit landschap brunchten we samen, staken alle kaarsjes aan en keken onder een warm dekentje naar een ‘feel good movie’. Zo pruttelden we lekker voort die middag, mijn dochter en ik. Het werd steeds later. Ik werd onrustig en kon niet meer onbezorgd van het samenzijn genieten. Dochterlief had namelijk nog een presentatie en een hoop huiswerk af te maken, zo wist ik.

Oordelen over haar gedrag borrelden omhoog en ik voelde dat ruzie hierover niet ver weg was. ‘Weet je dat je Studie Ontwijkend Gedrag’ vertoont?’ zei ik. Die term hadden we van haar studerende zus geleerd. Grijnzend knikte ze. De moed zakte me in de schoenen en ik besloot maar ergens anders te gaan zitten.

Eenmaal alleen liet ik alle oordelen hierover vrij opkomen en merkte dat dat ruimte gaf. Ook al schaamde ik me over deze gedachten. Gevoelens van frustratie en onmacht kwamen op. Door erin te verblijven voelde ik dat het hameren op haar schoolwerk voortkwam uit mijn eigen kindbehoefte om braaf te zijn. En dat ze mij precies hierin spiegelde en triggerde. Op dat moment kwam ze mijn kamer in met haar frustraties over de lastige opdrachten. Doordat alle negativiteit in mij was weggeëbd, kon ik haar echt aanhoren en begeleiden. Een mooi en waardevol gesprek over huiswerk en school was het resultaat.