Close
Afgelopen week werd ik door een vriendin gewezen op de film ‘un autre monde’. Hier wordt het beeld van een ontzielde organisatie geschetst die zakelijk en koud aanvoelt en waarin mensen slechts aantallen op een ontslaglijst blijken. In deze setting wordt van de hoofdpersoon steeds verdergaande bezuinigingen geëist waar hij zijn vraagtekens bij zet.
Op subtiele wijze wordt in beeld gebracht hoe druk werkt, namelijk door de dwingende manier waarop hij door zijn bazen wordt aangesproken en op het matje geroepen. Ondanks zijn twijfels gaat hij met de targets aan de slag. Zo raakt hij in de film steeds verder van zijn eigen morele kompas verwijderd en zit klem tussen het ‘goed’ doen en ‘het goede’ doen. Het gevolg: overmatige stress, altijd aan het werk en zowel mensen op de werkvloer als zijn vrouw herkennen hem niet meer.
Het doorbreken van een dergelijke machtsdynamiek is moeilijk, zeker wanneer er hiërarchische verhoudingen in het spel zijn. Vaak is het gemakkelijker mee te gaan met de grote groep, zelfs als dit betekent dat je jezelf verloochent. Het gevolg is dat er in de onderstroom onvrede gaat leven. Dit uit zich in eerste instantie door grapjes en leidt uiteindelijk tot afhaken, sarcasme, roddelen of zelfs openlijke tegenwerking.
Het heel maken van een dergelijke organisatie vergt het omzetten van macht naar kracht. Weg van moeten en eisen, ‘omdat ik het zeg’. Door ieder te zien en horen voor wat hij of zij inbrengt, in gelijkwaardigheid en overleg. Hierbij de uitnodiging aan jou om te kijken waar jij dit in jouw leven toe kunt passen. En waar ik dat niet doe me er alsjeblieft op te wijzen.
https://www.cineart.nl/films/un-autre-monde