Werken

Tot een aantal jaar geleden dacht ik dat er maar twee soorten werk waren: met je hoofd of met je handen. Dit artikel geeft aan dat het managen van emoties ook werk is. En zeker voor diegenen die ergens de kar trekken.

Want als je in die positie zit, kijken veel ogen naar jou. Hoe jij regeert op zaken heeft impact op degenen die met jou samenwerken. Je bent je bewust hiervan en dat maakt dat je sommige gevoelens voor je houdt. En daarmee het emotionele werk verzwaart. Van één gesprekje van een kwartier kun je een disproportioneel lang (emotionele) last hebben als het aan je blijft ‘kleven’.

Goed nieuws! Het alleen al (h) erkennen dat dit óók zwaar werk is waar je heel moe van kunt worden, helpt al. Zonder jezelf zielig te vinden of tot slachtoffer te bombarderen, begrijpen dat je naast verantwoordelijkheden ook emoties van je team leden meekrijgt.

Zelf compassie dus. Onderzoek bevestigt dat dit leidt tot een hogere emotionele intelligentie, veerkracht en integriteit. Om hiermee te dealen suggereert dit artikel compassievolle distantiëring, zoals medici veelal praktiseren. Niet mijn structurele oplossing: ik geloof eerder in compassievolle nabijheid.

Hiervoor is wel wat grondwerk nodig om in een (zwaar) gesprek te kunnen onderscheiden wat van jou is en wat bij de ander hoort. Door te begrijpen wat jouw emoties en onderliggende onvervulde behoeften triggert, kun je meer en oprecht aanwezig zijn bij die van je gesprekspartner. Dichtbij in plaats van ver weg.

https://hbr.org/2022/11/the-emotional-labor-of-being-a-leader