Close
Ik ben interimmer. Dat betekent dat ik tijdelijk gaten in organisaties opvul. Door zwangerschapsverlof, ontslag of omdat er gewoon tijdelijk extra handjes nodig zijn door een overname, uitbreiding of éénmalig project. Steeds veranderende omgevingen, mensen, bedrijven en uitdagende omstandigheden. Het in en uit vliegen geeft me een gevoel van vrijheid. Ik vind het heerlijk.
En soms is het lastig. Zoals alles. Dan hoor je er toch eigenlijk niet helemaal bij. Of als je zelf interim komt te zitten. In between opdrachten. Dan is het tijdelijk stil. In het begin is het fijn om uit te puffen maar angsten en zorgen beginnen langzaam te knagen. Om geld, relevantie, tijd. Nu het bij mij ook even rustig is, steken deze gedachten ook de kop op. En omdat ze irrationeel zijn ben ik ze verder gaan onderzoeken.
Ik kon voelen dat deze angsten deel zijn van een oud verhaal. Dat werk en geld mij als vrouw de vrijheid geven om autonoom te zijn en handelen. Iets wat slechts 50 jaar geleden, en lang daarvoor, niet vanzelfsprekend was. Mijn moeder kreeg als verpleegster nota bene ontslag omdat ze ging trouwen. Werk en geld hebben dus voor mij een diepere betekenis. Met dit perspectief kan ik de angst anders zien. Als een positieve herinnering aan alle mogelijkheden die nu tot mijn beschikking staan.
