Hoe vaak geven we dit niet als antwoord als iemand vraagt hoe het met ons is? En dan volgt een opsomming. Er was een tijd dat ik het rustig had en me hier bijna voor schaamde. Er moest wel wat mis zijn met mij dat ik het ook niet druk had.Als ik heel druk ben, doe ik 3 dingen tegelijk, schakel op 6 panelen. Ik ben dus heel efficiënt en productief maar voel me ook opgejaagd. In die snelheid en voortvarendheid merk ik dat ik geen leuker mens word. Constant aan, bijna (soms echt) rennend, op naar een volgend overleg of activiteit. Staande de vergadering de stukken lezen. In al die drukte sta ik niet of weinig stil bij wat anders zou kunnen, of om echte tijd en aandacht te hebben voor collega’s. Immers: te druk!
Om uit die valkuil te blijven heb ik me voorgenomen om elke week 10% van mijn werktijd te reserveren en ruimte te creëren. Door dingen te laten, te schrappen, in te korten. Me elke dag af te vragen of dit overleg, deze activiteit op dat moment, in die vorm écht nodig is. Of het bijdraagt aan mijn persoonlijke doel of dat van mijn team of organisatie. Kan ik dat niet volmondig met JA! beantwoorden, dan weet ik dat ik eraan kan gaan schaven. Zo maak ik tijd voor vertraging, voor meer balans om na te kunnen denken over trends, verandering en om me te verbinden met de mensen om me heen.