
Het was begin 2016 en ik had gereageerd op een vacature als financieel directeur bij een technisch bedrijf. Ik wilde graag weer vastigheid in mijn leven en samen bouwen aan een organisatie.
Na een leuk telefonisch gesprek had het werving en selectiebureau me uitgenodigd voor een gesprek. Een beetje nerveus meldde ik me bij de balie. Ik voelde druk en onzekerheid. Dat was aan de ene kant financieel van aard. Ik had immers drie dochters om voor te zorgen en zat al ruim een half jaar zonder betaald werk. Aan de andere kant voelde ik maatschappelijk druk, om bij te dragen in plaats van ‘nutteloos’ thuis te zitten.
Het gesprek liep voorspoedig en na afloop bleek ik door naar de volgende ronde. Dit betekende een assessment en een gesprek bij het bedrijf. Enkele dagen later belde de recruiter. Na het doornemen van het assessment was ze gaan twijfelen of ik wel ‘likeable’ genoeg was. Van wat ze verder zei herinner ik me niets meer. Alleen dat ene woordje graveerde zich in mijn geheugen.
Pas vele jaren later kon ik zien wat ze bedoelde. Ingrijpende gebeurtenissen hadden mijn overmatige gevoel van verantwoordelijkheid, het ‘redder’ syndroom, aangewakkerd. Ik stond in standje ‘overleven’, was uit balans en vooral gefocussed op functie en inhoud. De zachte blik met focus op vertragen en relatie leerde ik de jaren erna.
#IRM
#webinar
#majorevents
https://lnkd.in/epJvC65U