Kast

Bijna 100 dagen geleden begon ik voor het eerst in 7 jaar weer in een vaste functie als CFO bij idverde. De bijzondere bedrijfstak en de unieke opdracht om samen te werken aan een groeiende netwerkorganisatie, had me enthousiast gemaakt. De sterke verbinding met de bevlogen en gastvrije collega’s voelden als een warm bad. Dagelijks reflecteerde ik op situaties die me in mijn werk raakten om mijn eigen gedrag en patronen analyseren.

Rond dag 50 merkte ik dat deze positie in de hiërarchie van een internationale corporate mij niet echt meer paste. Ik miste de ruimte en afstand die ik als interimmende zelfstandige wel had. Tegelijkertijd moest ik toegeven dat ESEF, taxonomy of de nieuwste belastingimplicaties van Prinsjesdag, mijn hart al lang niet sneller meer deed kloppen. Maar wel door eerlijke gesprekken te voeren en iemand een ander perspectief of inzicht te bieden, door het verbinden van teams en deze beter laten samenwerken.

Het was moeilijk om op zo’n korte termijn toe te geven dat ik niet gelukkig werd in deze rol en setting. Het voelde als opgeven en mensen in de steek laten. Maar wetende dat mijn valkuil was om over deze gevoelens heen te stappen en maar door te blijven gaan, heb ik er bewust voor gekozen dit nu anders te doen.

Het feit dat ik de ruimte voelde om dit bespreekbaar te maken dank ik aan mijn collega’s. Want échte verandering kan pas plaatsvinden in een veilige omgeving en idverde NL heeft me dit geboden. Dit voelde ook als een soort uit de kast komen, een jas uit doen. Want wat komt er voor deze, mij zo welbekende rol, dan in de plaats? De contouren heb ik al geschetst. De invulling zal zich in de tijd laten zien.