Met kennissen van mijn ouders haalde ik herinneringen aan mijn vader op. De man had lang met hem samengewerkt en voerde het woord. Zijn vrouw bleef op de achtergrond en mengde zich af en toe in het gesprek. Zo verhaalde ze over bedrijfsuitjes waar de mannen vergaderden en de partners ‘vrouwenactiviteiten’ hadden. Hij vertelde op zijn beurt hoe ondersteunend ze bij zijn carrière was geweest als hij moest overwerken maar ook als klankbord bij zakelijke dilemma’s.
Terwijl ik hun traditionele rolverdeling zo bezag, kwam opeens echt bij me binnen hoe anders het voor mij was geweest. Als vrouw zou ik nooit mee hebben kunnen doen met de vrouwenactiviteiten maar zou ik aan het werk zijn met de mannen. Als single moeder was er geen partner die me ondersteunde en een klankbord was bij moeilijke beslissingen. Het eten stond niet op tafel als ik thuiskwam en de kinderen moesten nog in bad. Reizen voor werk was een logistieke nachtmerrie.
De rollen die dit koppel samen verdeelden als vader, moeder en partner, had ik de afgelopen jaren in mezelf moeten verenigen. Ik besefte dat het een hele klus was geweest om drie in één te zijn. En ook dat het gelukt was! Na tien intense jaren zijn mijn drie prachtdochters uitgegroeid tot fijne (jong) volwassenen. Mission accomplished!